De lancering van onze nieuwe website is door veel van onze relaties erg positief ontvangen. Dat was natuurlijk ook onze bedoeling.
Inmiddels zijn we weer een maand verder en hebben we in Nederland carnaval weer achter de rug en ook in het Verre Oosten komt iedereen weer terug van de viering van het Chinese Nieuwjaar. Ten aanzien van de geopolitieke situatie is er de afgelopen periode niet bijster veel veranderd, het is en blijft op (letterlijk) veel fronten dramatisch.
Met betrekking tot het wel en wee van de mondiale papierindustrie is het ook niet veel beter. Macro-economische invloeden dragen er toe bij dat wereldwijd papierfabrieken alle zeilen bij moeten zetten om te kunnen overleven. Hoge energiekosten en inflatie-effecten eisen hun tol en dan worden de Europese papierfabrieken harder geraakt dan de fabrieken in b.v. het Verre Oosten of Amerika.
Maar in belangrijke mate is het dalende consumentenvertrouwen de grote boosdoener.
Het is een gegeven dat als consumenten geen geld uitgeven er geen producten gemaakt hoeven te worden. En als er geen producten nodig zijn dan hoeven ze ook niet verpakt of verzonden te worden. Dit is wat er op dit moment gebeurd.
Ter illustratie in 2010 produceerden de Europese papierfabrieken samen nog zo’n 96,5 miljoen ton papier en karton. Dat is best veel. Vorig jaar (2023) daarentegen was de totale productie al gedaald naar nog maar 74,3 miljoen ton. Verhoudingsgewijs neemt de productie van kranten en tijdschriften/folders de grootste deel voor haar rekening.
Ten aanzien van de prijzen verkeren we in de merkwaardige patstelling dat vanuit bedrijfseconomisch perspectief eigenlijk de prijzen omlaag zouden moeten. Echter, omdat er zeker geen overaanbod aan oud papier en karton is, kúnnen de prijzen niet omlaag maar ook niet omhoog.
Dit merken we bij de Europese papierindustrie maar ook bij onze afnemers in het Verre Oosten. Vanwege de ‘Rode Zee-perikelen’ zijn dáár de prijzen wel enigszins aangepast maar helaas niet voldoende om alle extra kosten gedekt te krijgen.
Onze verwachting is dat de Aziatische fabrieken binnenkort hun prijzen wel omhoog zullen aanpassen zodat ze (terug)concurrerend worden t.o.v. de Europese fabrieken.
En zo gaat het altijd, namelijk volgens het principe van communicerende vaten.
